!: Mos harroni Us - Letra nga Gulag Stalinit (1930-1937) - Volume One

Friday, October 1, 2010

Mos harroni Us - Letra nga Gulag Stalinit (1930-1937) - Volume One

Ajo është e gusht 1989, dhe Frank Bargen është pastrim nga papafingo e Manitoba shtëpinë e tij. Ai ka qenë ruajtjen disa nga gjërat e prindërve të tij pasi që ata vdiqën dymbëdhjetë vjet më parë. Në mesin e pasurinë është një kuti supë Campbell vjetër. Në bisedë e rastësishme me të rinj vëllain e tij dhe gruaja e Pjetrit Bargen Anne tij që jeni duke vizituar, Frank i referohet "një kuti e letrave të vjetra", në papafingo se janë "vetëm cluttering up vendi." Peter gjen box, hap atë, dhe zbulon qindra e veniturletra>, disa pak më shumë se scraps e letrës. Ata janë të shkruara në alfabetin gotik gjermane dhe datë sa më shpejt që 1930. Për të e papritur Peter, nëna e tij kishte mbajtur të gjitha këto letra nga Rusia deri sa ajo vdiq.

Korrespondenca është nga hallat dhe xhaxhallarët, gjyshërit dhe kushërinjtë, fqinjët dhe miqtë, që me zgjedhje, ose rastësisht në dorë të fatit ka mbetur prapa në ish Bashkimit Sovjetik. Letrat e tyre përshkruajnë kushtet çnjerëzore në të cilat miliona jetoi dhe vdiq: ngaNëna e ndarë pjesë të vogël të bukës e zezë në mesin e fëmijëve të saj të uritur për të babait të përgatitur për të ngrijë deri në vdekje në mënyrë që të sigurojë për fëmijët e tij. Edhe pse fjalët e shkrimtarëve 'zbulojnë difekte të njeriut dhe dobësitë, ata gjithashtu të nxjerrë në dritë një besim thelbësor që e bashkoi popullin Mennonite për mbi 400 vjet.

Ajo ishte vetëm kur doli nga kutia kartoni papafingo në 1989 që Pjetri filloi të kuptojë vuajtjet e popullit të tij. Për tre vjet, ai dhe Anne organizuar dhe përkthyer463 i "para-luftës" letra (1930-1938). Peter mësuar të ngjarjeve që ndodhën në orët e menjëherë pas fluturimit të familjes së tij në 1929, dhe tmerret e pamendueshme përjetuar nga ata të lënë pas në Rusisë sovjetike. Peter dhe Anne kërkuar fëmijët e tyre, nipër e mbesa, dhe familjes së zgjeruar të dinë vetë historinë e tyre, në mënyrë që ata të shtypura njëqind kopje të 463 - koleksion letër në vitin 1991.

Në mënyrë domethënëse, hulumtimi ka konfirmuar se letrat e StalinitGulag përbëjnë korpusin e madh ndërkombëtar i këtij lloji deri më sot. Gjithashtu i rëndësishëm është që këto letra janë shkruar "në këtë moment." Ndryshe nga shumë kujtime të shkruara të botuar vite më vonë, pas kujtesës dhe me kalimin e kohës kanë dëmtuar ndoshta përvojë, (p.sh. Alexsandr Solzhenitsyn, Eugenia Ginsburg, Kseniia Medvededskaia) këto shkronja të kapur përvojat e të burgosurve dhe të fshatarëve në kohë reale.

kryer të fshehtë jashtë vendit, letratë ofrojë një paraqitje e shkurtër të rrallë në kapitullin e dyshimtë në historinë e Bashkimit Sovjetik. Ata të hapur një dritare të pengohet më parë në dy ekzistenca të ditë-për-ditë në kampet e Stalinit burg dhe vuajtjet e popullit të shtypur në fshatrat e tyre në shtëpi. Megjithatë, letra të shkaktoj edhe e qëndrueshme më cilësi të njeriut shpirtin: shpresë.

Perkthimi i letrave

Përkthimin e letrat e paraqitura me sfida të shumta për Peter dhe Anne Bargen. Në mbledhjen e tyre të botuar 1991, atashënim në vijim:

1. letra Shumë prej tyre janë panënshkruar dhe pa datë. Ne kemi bërë maksimumin tonë për të vlerësuar nga kush dhe në çfarë kohe janë shkruar.
2. Shumë fjalë, fraza dhe fjali janë të palexueshme për shkak të shkrimit të zbehta, drejtshkrim të meta, shkurtesave, smudging dhe shprehjet e panjohur ruse. Ne jemi përpjekur për të shprehur thelbin e komunikimit të saktë.
3. Shumë i panjohur apo i pakuptueshëm "emrave të vendeve", ose në gjuhën gjermane ose ruse janë përdorur nga korrespondentët dhejanë shkruar si ata dalin ne translator, ato mund të jenë të shkruara gabim rëndë (i).

Bargens shpjeguar se ata u përpoqën të reflektojnë thelbin e letrave si pikërisht të jetë e mundur, dhe nuk "sanitize" histori. Ajo është gjithashtu qëllimi im për të paraqitur letrat me saktësi dhe për të ruajtur integritetin e shkrimtarëve. Në botimin e këtij libri, unë kam insistuar në mbajtjen e letra të paprekur. Shkrimtarë nuk duhet të jetë censuruar edhe një herë.

Megjithatë, për të drejtuarlexues, unë të sigurojë informata kontekstuale, të qartësuar marrëdhëniet familjare, dhe të përcaktojë disa kushte ruse dhe shprehjet etnike. spellings Shumica e lokacioneve gjeografike ndjekin-Mennonite konventat gjermanike të përdorura nga shkrimtarët e letër. Në disa raste, Biblioteka e Kongresit ekzistues (në alfabetin cirilik-jo) janë përdorur për të përfaqësuar fjalë ruse të përdorura nga shkrimtarët. Ellipses në përgjithësi tregojnë ose fjalë që janë të humbur në letrën origjinale ose lloj shkrimi që ështëe pamundur të deshifroj.

Vështrim i Përgjithshëm
Ky vëllim fillon me një hyrje për të popullit Mennonite. Ai përshkruan udhëtimin e tyre nga pjesë të Evropës në shekullin e gjashtëmbëdhjetë në Rusi në shekullin e tetëmbëdhjetë. Ajo gjithashtu rrëfen odiseje të Mennonitet nga një moshë të artë të paqes dhe prosperitetit relative në burgjet e errëta të Gulag në shekullin e njëzetë.

Kapitulli i parë fillon përfshin shkronjat e para të Jasch dhe Maria Regehr dhe gjashtë fëmijët e tyre, rrëfen e tyrearrestimit në 1930, me burgim, dhe mërgim. Kapitulli i dytë paraqet letrat e shkruara nga kampet e burgjeve të ndryshme për të cilin familja Regehr u transportuan (1932-1933). Kapitulli i tretë përmban letrat e shkruara në vitin e ardhshëm (1933-1934), të cilat pasqyrojnë një humbje të shpresës, pas disa vdekje në familje. Numri i letrave bie në mënyrë dramatike pas 1934, ato në kapitullin e katërt të zbulojë dobësi në rritje të anëtarëve të familjes të mbetur. Shkronjat e ndaluar në 1937.Dekadave të heshtjes ndjekin.

Pastaj, pas viteve të më shumë se pesëdhjetë, dy motra të mbijetuar, Lena dhe Mariechen, "mbushë boshllëqet." Letrat e tyre janë të përfshira në Kapitullin Pesë. Rinovimit është e qartë në këtë kapitull, e cila tregon një takim me Lena në 2005 në Këln, Gjermani. Pjesa e mbetur mbijetuar vetëm i familjes Regehr, vajza e vogël i cili shkroi një letër nga imët hapësirën e saj në një barakë burg, gruaja e cila mishëron dhimbjen e një populli të shtypur, tani rrezaton meshpresë për vajzën e saj dhe dy mbesat. Epilogu fton lexuesit për t'iu përgjigjur thirrjes së Jasch dhe Maria: ". Mos harroni na"